Mobil clinic en meer
Door: Maaike
Blijf op de hoogte en volg Maaike
18 April 2015 | Tanzania, Bukoba
Het is alweer even geleden, dat ik een blog heb geschreven.
Er is weer van alles gebeurd, deze week.
Het is af en toe wel eens moeilijk, je legt van alles uit, je probeert tips te geven hoe ze dingen beter kunnen doen. Helaas wordt hier niet altijd wat mee gedaan. Een stukje cultuur weer. Aan de andere kant, ik ben nieuw en blank, en vertel direct even hoe het moet. Is misschien ook niet heel verstandig. Of hoe ze het hier gewend zijn. Hiërarchie speelt hier een belangrijke rol.
Als je de mensen hier wat vraagt, zullen ze ook nooit nee zeggen. Dat is niet netjes volgens hun cultuur.
Donderdag zijn we met de out rage, Mobil clinic mee geweest.
De dag begon al wat op z’n Afrikaans. We zouden om 09.00 weg, dit werd iets later. Een uur of half elf. Het regende erg in de ochtend, dus het was een leuk ritje.
Toen kwamen we aan bij een dorpje. Er stonden al veel vrouwen, en kinderen buiten en binnen te wachten. Ze werden allemaal naar buiten gestuurd, zodat wij eerst binnen thee konden drinken.
Daarna gingen we een kerkje in, wat inmiddels al helemaal vol gestroomd was. Er hing een weegschaal, met een haak eraan. We mochten de baby’s en kinderen op de ouderwetse manier gaan wegen. Ze hadden allemaal een boekje waarin alle gegevens in stonden. Het was echt een gekkenhuis. Iedereen probeerde voor te dringen, schoof boekjes in onze handen. Soms vroeg je, je af of het juiste kind wel bij het juiste boekje hoorde. Niet alle kinderen waren even gecharmeerd van ons, veel begonnen te huilen. Ja dat heb je als je voor het eerst een musungu (blanke) ziet.
Daarna moesten de vrouwen met hun kind en boekje naar de verpleegkundigen van het ziekenhuis, zij zetten alle gegevens weer op de groeikaart. En schreven op of er vaccinaties nodig waren. Als dat zo was gingen ze naar een andere verpleegkundige, en kregen ze hun vaccinaties.
Daarna gingen we zwangere vrouwen onderzoeken. Bloeddruk meten, medicatie voorschrijven, op de behandel tafel voelen hoe de baby ligt, en luisteren met een toeter naar het hartje.
Het ging allemaal wat traag, dus besloten Mireille en ik om maar vast de bloeddruk te gaan meten bij de vrouwen die nog wachtten. Rond half 4 waren we klaar, en gingen we weer naar Rubya. Het was geweldig om mee te maken. We willen nog wel een keer. Ze gaan elke week 2x naar een dorpje. Dus voordat we weg gaan, kunnen we vast nog wel een keer mee.
Het weekend daarop hebben we de zaterdag gewerkt. De zondag gingen we naar een local healer.
Deze stond gewoon op de markt. Het is eigenlijk een soort dorps dokter waar mensen heen gaan.
De local healer had allemaal kruiden en bladeren voor buikpijn, hoofdpijn, nou noem maar op.
Voor mannen van middelbare leeftijd was er boomschors wat in poeder gemalen moest worden, het zou beter helpen dan viagra. Of we het niet mee wilden nemen, om te laten testen in een laboratorium. We hadden ook wat inkopen gedaan op de markt. Ik was een klein beetje verbrand. Waar ik de rest van de week last van gehad heb, niet heel fit dus.
Die zelfde middag kwam er een verpleegkundige van mijn afdeling.
Ze kwam vertellen dat de ernstig zieke vrouw van de ICU was overleden.
Voor het weekend had ik nog geholpen met de verzorging van deze patiënt. Dat had best wel wat indruk op mij gemaakt. Ik ben voor deze patiënt nog naar de Matron geweest voor antibiotica en pijn medicatie. Dit had ze gelukkig nog gekregen, wat voor haar de pijn nog wat verzachte.
Vond het erg lief dat ze mij toch even kwam informeren.
Het was een druk weekje, veel patiënten, lekker bezig geweest.
Woensdag na mijn dienst nog uitgenodigd om matoke te eten. Gekookte bananen. Werd opgeschept voor 3 personen, lekkere warme melk erbij. veel te veel,werd op het laatst gevoerd, en heb nog wat mee gekregen in een zakje.
Gisteren na onze dienst door onze favoriete taxi chauffeur naar Bukoba gebracht.
Onderweg nog even een band verwisseld, want we hadden een lekke band.
Lekker weer even warm douchen, vis eten gewoon even op een lekker zacht bed slapen. Pure luxe even.
Vandaag even boodschappen gedaan, en even goed bezig geweest met onze kwaliteitsopdracht.
Morgen rond 12.00 worden we weer op gehaald door onze taxi driver.
Back to basic.
En dan woensdag alweer op de helft.
Mensen ik ga nu genieten mijn drankje, Fijn weekend nog!
Er is weer van alles gebeurd, deze week.
Het is af en toe wel eens moeilijk, je legt van alles uit, je probeert tips te geven hoe ze dingen beter kunnen doen. Helaas wordt hier niet altijd wat mee gedaan. Een stukje cultuur weer. Aan de andere kant, ik ben nieuw en blank, en vertel direct even hoe het moet. Is misschien ook niet heel verstandig. Of hoe ze het hier gewend zijn. Hiërarchie speelt hier een belangrijke rol.
Als je de mensen hier wat vraagt, zullen ze ook nooit nee zeggen. Dat is niet netjes volgens hun cultuur.
Donderdag zijn we met de out rage, Mobil clinic mee geweest.
De dag begon al wat op z’n Afrikaans. We zouden om 09.00 weg, dit werd iets later. Een uur of half elf. Het regende erg in de ochtend, dus het was een leuk ritje.
Toen kwamen we aan bij een dorpje. Er stonden al veel vrouwen, en kinderen buiten en binnen te wachten. Ze werden allemaal naar buiten gestuurd, zodat wij eerst binnen thee konden drinken.
Daarna gingen we een kerkje in, wat inmiddels al helemaal vol gestroomd was. Er hing een weegschaal, met een haak eraan. We mochten de baby’s en kinderen op de ouderwetse manier gaan wegen. Ze hadden allemaal een boekje waarin alle gegevens in stonden. Het was echt een gekkenhuis. Iedereen probeerde voor te dringen, schoof boekjes in onze handen. Soms vroeg je, je af of het juiste kind wel bij het juiste boekje hoorde. Niet alle kinderen waren even gecharmeerd van ons, veel begonnen te huilen. Ja dat heb je als je voor het eerst een musungu (blanke) ziet.
Daarna moesten de vrouwen met hun kind en boekje naar de verpleegkundigen van het ziekenhuis, zij zetten alle gegevens weer op de groeikaart. En schreven op of er vaccinaties nodig waren. Als dat zo was gingen ze naar een andere verpleegkundige, en kregen ze hun vaccinaties.
Daarna gingen we zwangere vrouwen onderzoeken. Bloeddruk meten, medicatie voorschrijven, op de behandel tafel voelen hoe de baby ligt, en luisteren met een toeter naar het hartje.
Het ging allemaal wat traag, dus besloten Mireille en ik om maar vast de bloeddruk te gaan meten bij de vrouwen die nog wachtten. Rond half 4 waren we klaar, en gingen we weer naar Rubya. Het was geweldig om mee te maken. We willen nog wel een keer. Ze gaan elke week 2x naar een dorpje. Dus voordat we weg gaan, kunnen we vast nog wel een keer mee.
Het weekend daarop hebben we de zaterdag gewerkt. De zondag gingen we naar een local healer.
Deze stond gewoon op de markt. Het is eigenlijk een soort dorps dokter waar mensen heen gaan.
De local healer had allemaal kruiden en bladeren voor buikpijn, hoofdpijn, nou noem maar op.
Voor mannen van middelbare leeftijd was er boomschors wat in poeder gemalen moest worden, het zou beter helpen dan viagra. Of we het niet mee wilden nemen, om te laten testen in een laboratorium. We hadden ook wat inkopen gedaan op de markt. Ik was een klein beetje verbrand. Waar ik de rest van de week last van gehad heb, niet heel fit dus.
Die zelfde middag kwam er een verpleegkundige van mijn afdeling.
Ze kwam vertellen dat de ernstig zieke vrouw van de ICU was overleden.
Voor het weekend had ik nog geholpen met de verzorging van deze patiënt. Dat had best wel wat indruk op mij gemaakt. Ik ben voor deze patiënt nog naar de Matron geweest voor antibiotica en pijn medicatie. Dit had ze gelukkig nog gekregen, wat voor haar de pijn nog wat verzachte.
Vond het erg lief dat ze mij toch even kwam informeren.
Het was een druk weekje, veel patiënten, lekker bezig geweest.
Woensdag na mijn dienst nog uitgenodigd om matoke te eten. Gekookte bananen. Werd opgeschept voor 3 personen, lekkere warme melk erbij. veel te veel,werd op het laatst gevoerd, en heb nog wat mee gekregen in een zakje.
Gisteren na onze dienst door onze favoriete taxi chauffeur naar Bukoba gebracht.
Onderweg nog even een band verwisseld, want we hadden een lekke band.
Lekker weer even warm douchen, vis eten gewoon even op een lekker zacht bed slapen. Pure luxe even.
Vandaag even boodschappen gedaan, en even goed bezig geweest met onze kwaliteitsopdracht.
Morgen rond 12.00 worden we weer op gehaald door onze taxi driver.
Back to basic.
En dan woensdag alweer op de helft.
Mensen ik ga nu genieten mijn drankje, Fijn weekend nog!
-
19 April 2015 - 05:50
Trienke Boschker:
Leuk om te lezen Maaike, wat doe je enorm veel indrukken op.
Alweer bijna op de helft, geniet ze nog de komende tijd en we horen je verhalen wel als je weer bij ons komt. Groetjes -
19 April 2015 - 10:58
Jan Wietse:
wederom een mooi verhaal Maaike. Wat beleef jij wat daar, en alweer op de helft. Succes en blijf je verhalen schrijven. Jan Wietse -
19 April 2015 - 20:16
Oma En Opa:
Maaike weer fijn om wederom een kijkje in jouw nieuwe werelddeel mee te mogen kijken door jouw ogen. Wat een verhaal weer. Blijf je zelf en probeer toch te genieten. We kijken al weer uit naar je volgende belevenis. Lieve groetjes van ons en een dikke tut.!! -
26 April 2015 - 17:10
Beppe Dieuwke:
Hoi Maaike,
Ik heb je verslagen doorgelezen , geweldig wat je allemaal doet.
Wat een totaal andere wereld daar wat zijn wij hier dan verwend.
Veel succes en dat je nog mooie dingen mee maakt.
Groeten en dikke tut beppe Dieuwke. -
02 Mei 2015 - 19:11
Albertina:
Hallo Maaike, leuk om je reisverslagen te lezen. wat heb je al veel meegemaakt. Het zal straks eerst vast vreemd aanvoelen als je weer in Nederland bent. Nog geen heimwee naar Wiebe?
Hoorde van je moeder dat jullie de laatste week nog echt even vakantie vieren. Geniet er maar van.
Groetjes Albertina
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
